ریزش بهمن - Avalanche fall

ریزش بهمن

ریزش بهمن یا برف‌کوچ تودهٔ بزرگ برف است که در سراشیبی کوهستان به حرکت در می‌آید. توده‌های بزرگ بهمن باعث مدفون شدن اشیا و مرگ جانداران می‌شود.

این پدیدهٔ سریع و ناگهانیِ جریان یافتن انبوهی از برف سطح شیب‌دار به سوی پایین است. این جریان در ناحیهٔ شروع معمولاً با شکستن مکانیکی در یک خشت برفی (بهمن دال) در ارتفاعات جایی که دورهٔ سرمای هوا در طول سال طولانی‌تر است آغاز می‌شود و این زمانی است که فشار وارد بر برف به بیش از توان مقاومتی آن می‌رسد. گاهی هم، این فشار به تدریج و با گسترده‌تر شدن برف‌های نیمه‌منجمد انجام می‌شود. پس از شروع، معمولاً به سرعت شتاب بهمن افزایش می‌یابد و با دربرگیری سریع برفِ بیشتر اندازهٔ حجم و جرم آن بیشتر می‌شود. اگر بهمن به سرعت کافی برسد برف ممکن است با هوا مخلوط شود و یک بهمن پودر برفی تشکیل شود، که یک نوع جریان گرانشی است. بهمن‌های پودر برفی می‌توانند سرعتی تا ۳۰۰ کیلومتر در ساعت و توده‌هایی بیشتر از ۱۰ میلیون تن داشته‌باشند. این جریان خود می‌تواند مسافت‌های طولانی در مسیر به سوی پایین دره و حتی برای مسافت کوتاهی مسیری سربالایی بپیماید.

باری که یک خشت برف ممکن است پیدا کند می‌تواند تنها به دلیل گرانش باشد، که در آن صورت ممکن است رها شدنش در اثر نرم‌تر شدن خشت برف یا افزایش بار به دلیل باریدن باشد. بهمن‌هایی که از این راه اتفاق می‌افتند به عنوان سقوطِ «خود به‌خودِ» بهمن شناخته شده‌اند. بهمن همچنین می‌تواند با بارهای دیگر مانند حرکت اسکی بازان، ماشین برفی سواران، حیوانات یا مواد منفجره شروع یا باعث شود. فعالیت‌های لرزه‌ای زمین نیز ممکن است شکست در خشت برف و ریزش بهمن را آغاز کند. افسانه‌ای مدعی است که بهمن را می‌توان با صدای بلند یا فریاد باعث شد، اما فشار صدا از نظر مقدار و اندازه بیش از حد کوچک است که بتواند ماشهٔ ریزش بهمن را بکشد.

Niaresh Gostar Iran